Hvað með starfsmenn á flugvöllum?

Öryggismál á Keflavíkurflugvelli voru í fréttum fyrir stuttu, og þá sá hluti sem snýr að leit á flugfarþegum. En hefur einhver pælt í hvernig öryggismálum varðandi starfsfólk er háttað, eða hver hefur aðgang hvert og hvaða ráðstafanir eru gerðar? Við farþegarnir sjáum áhafnir flugvéla fara í gegnum stranga vopnaleit við öll tækifæri og fylgst er grannt með þeim í tolli. En hvernig eru öryggisráðstafanir varðandi starfsfólk flugvallarins sem við sjáum minna, t.d. þá sem koma með matinn og hreinsa vélarnar? Geta þeir farið milli flugstöðvarbyggingar og flugvéla, eða milli flugvéla, án þess að gangast undir einhvers konar leit?

ÍBV þrýstir á sjúkraflug

Eyjamenn geta verið stoltir af sínum mönnum, en fótboltamenn ÍBV sem sóttu KR heim nú í bikarnum notuðu tækifærið og lögðu áherslu á mikla þörf fyrir sjúkraflug milli lands og Eyja. Drengirnir lögðust hver um annan þveran í grasið hvað eftir annað og héldu um fót, læri, maga, bak og fleiri líkamshluta og engdust af kvölum. Virtist þetta vera þeirra leið til að láta landsmenn vita um þörfina á sjúkraflugi, því ekki hefur fundist önnur skýring. KR vann hins vegar og fengu áhorfendur eitthvað fyrir allan peninginn, þar sem leikurinn fór í framlengingu og vítaspyrnukeppni.

Frábær hestaþáttur

Ég vil lýsa ánægju minni með þáttinn Kóngur um stund, sem sýndur er í Sjónvarpinu á mánudögum. Stjórnendurnir, Brynja Þorgeirsdóttir og félagar, eiga hrós skilið fyrir skemmtilegan stíll og efnistök, enda einkenna frábær vinnubrögð þennan þátt á allan hátt. Hestamennska er vaxandi íþróttagrein og ekki síður mikilvægt fjölskyldusport og endurspeglar Kóngurinn það. Þegar þátturinn byrjaði aftur nú í vor heyrðust einhverjar fúlar raddir, á annars frábærum hestavef, um að þetta væri "eins og Séð og heyrt hestamennskunnar", en ég vona að það álit fárra merkikerta hafi verið kveðið í kútinn. Það sem skiptir mestu máli er sameiginlegur áhugi okkar á hestum og reiðmennsku, og að auki held ég að allflestir Íslendingar hafi mikinn áhuga á fólki, þannig að þátturinn höfðar til breiðari hóps en innvígðra snillinga, og er það vel. Fyrir nú utan það hve mikil þörf er á skemmtilegum íslenskum þáttum úr okkar daglega veruleika. Meira svona!

Hver er hverfaþjónusta borgarinnar?

Á hverjum degi á ég leið framhjá nýlega stofnaðri Þjónustumiðstöð Vesturbæjar og hef stundum velt fyrir mér hvaða þjónusta fari þar fram. Miðstöðin var sett upp allnokkru eftir að sambærilegar miðstöðvar höfðu verið settar á fót í nýjum, ómótuðum hverfum og sá ég fyrir mér að það væri til að veita samfélagslegan stuðning á meðan hverfin voru að mótast og öðlast sinn sess og karakter. Með tilkomu Vestugarðs tók ég ekki eftir því að þjónusta í hverfinu batnaði eða versnaði og ég gat ekki greint neinn sérstakan vöxt eða breytingu varðandi þjónustu við íbúana. Ég ákvað því að leita mér upplýsinga á netinu. Þar má sjá að 17 klárir og duglegir starfsmenn starfa hjá miðstöðinni, en ekkert kom fram um ákveðin verkefni Vesturgarðs, utan almennra markmiða. Er ég að missa af einhverju?

Sumarstemmningin feikuð

Það er haustveður í hájúlí og ekki hægt að fara í útilegu um helgina eins og til stóð. Þá verður maður bara að redda sumarstemmningunni! Hlakka til helgarinnar í rigningu, - ætla í góðan reiðtúr um Mosfellsdal, fíla sveitina í rigningunni og mæta svo í bikíní í ímyndunarsólbað í Vesturbæjarlaugina. Planið er svo að enda í innipúkaútilegu með familíunni, enda fyrirfinnst varla skemmtilegra og klikkaðra fólk. Jíha!

RÚV - notið efni svo við megum njóta!

Ég tek undir með blaðamanni Moggans varðandi dagskrá sjónvarps og endursýningar á leiknu, íslensku sjónvarpsefni. Það hefur náttúrulega aldrei verið framleitt mikið af því, og einstaklega lítið á undanförnum árum. En það sem þó hefur verið gert er margt skemmtilegt eða í versta falli skrýtið, og það gæti verið gaman að endursýna margt af því, hvort sem um er að ræða skemmtiþætti, framhaldsþætti eða sjónvarpsmyndir. Það er að myndast ákveðið menningarvitundarlegt holrúm hjá hópi fólks, og að lokum verður það bara Áramótaskaupið sem við eigum kannski sameiginlegt. Hvers vegna má endursýna alls kyns bandarískt efni, sem hefur elst misvel/illa, en ekki nýta það íslenska efni sem til er? Það væru endursýningar sem vit væri í.

Heiti skipta máli

Oft þarf bara einn Finna til að koma með hugmynd. Auðvitað myndu aðildalönd ESB taka drögum að stjórnarskrá sambandsins betur ef plaggið yrði kallað eitthvað annað. "Stjórnarskrá" hljómar meira eins og pjúra yfirþjóðleg stjórn, á meðan að hægt væri að sættast á að milliríkjasamkomulag yrði um plagg sem héti eitthvað aðeins vægara. Ég hlakka til að kynna mér betur stefnu Finna þegar þeir taka við forsæti í Evrópusambandinu. Kippis!

Finnar vilja að stjórnarskrá ESB verði kölluð eitthvað annað

Hundar eða voffar með réttu orðalagi

Loksins sagði einhver eitthvað af viti! Þetta orðalag í núgildandi samþykkt um hundahald (eða ó-hundahald) er til háborinnar skammar fyrir bæ sem vill vera heimsborg. Það eru sjálfsögð mannréttindi að geta sótt um að halda hund á þeim forsendum að það sé í lagi, en ekki að það þurfi að sækja um undanþágu og líða eins og glæpamanni alla hundsævina. Löngu er sannað að þunglyndi og leiðindi eru vaxandi vandamál hjá einmana borgarbúum, og að hundur er besta andlega og líkamlega lausnin sem til er. Í dag geta allir fundið hund við hæfi, og ætti að vera skylda að hafa hund t.d. í þjónustuíbúðum og sambýlum aldraðra.

Banni við hundahaldi verði aflétt

KR-ingar, krefjist heimaleikja!

Í ljósi nýlegrar fréttar um að betra gengi íþróttaliða á heimavelli kunni að mega rekja til aukins testósterónflæðis leikmanna og frumhvatar þeirra til að verja yfirráðasvæði sitt, leiðir mig bara til einnar niðurstöðu: Ekki fleiri útileiki fyrir KR í sumar! (Allavega ekki eftir Grindavík.) Það verður líka enn skemmtilegra fyrir okkur stelpurnar að mæta á heimavöllinn og fíla þetta brjálaða hormónaflæði þarna niðri á grasinu, yes, yes, yes!!

Gott tengslanet og krassandi sögur

Maður getur ekki annað en heimsótt Orðið á götunni til að sækja fréttir um það sem er efst á baugi. Þetta er snilldarsíða, og er eiginlega nýja uppáhaldsbloggsíðan mín eftir að ég kom að utan. Höfundar hafa greinilega yfir að ráða tenglum inn á flest svið þjóðmála, og dansa á þessari línu sem sumir blaðamenn kunna, en verða að passa sig að fara ekki yfir. Það er galdurinn.

Hjólum allsber í Reykjavík

Ég mæli með að Reykvíkingar verði með á næsta ári, og sé fyrir mér að við gætum trekkt að ferðamenn sem sæju það sem ögrun að hjóla naktir í kuldanum! Hópurinn gæti farið allan göngustíginn, vestan úr bæ og endað í Elliðaárdalnum med grilli og alls konar skemmtilegheitum! Olíufélögin gætu t.d. kostað grillveislu, bjór og skemmtiatriði. Er þetta ekki rakið dæmi fyrir nýjan borgarstjóra til að hressa upp á ímyndina?

Bensíneyðslu mótmælt á hinum alþjóðlega Hjólaðu nakinn degi

Draumalandið, loksins!

Ég notaði tækifærið á meðan ég er í þessu hálf-fríi og byrjaði á Draumalandinu. Mig hefur klæjað í lófa og heila að lesa hana frá því hún kom út, því mér finnast svona bækur svo skemmtilegar, sem tala til fólks á vitsmunalegan hátt. Andri Snær, til hamingju með að þora að skrifa svona bók, þú ert snillingur! Það er ekki mikið um það í doða neyslusamfélagsins að einhver nenni að skrifa svona texta, en meira var um slík skrif áður fyrr sem höfðuðu til almennings, t.d. greina -og ritgerðasöfn, enda vitnar Andri Snær til slíkra rita í bókinni. Draumalandið gerir ráð fyrir að fólk hugsi á gagnrýninn hátt og dragi ályktanir, þótt orðræðunni sé að sjálfsögðu ætlað að selja ákveðna hugmyndafræði. Bókin heldur mér algerlega fanginni, og er ég ánægð að hafa tækifæri til að lesa hana loksins. Ég vil að allir lesi hana, annars kem ég í heimsókn og les upp úr henni fyrir ykkur! En geri það kannski þegar ég er komin heim frá Draumalandinu mínu þar sem ég er núna - Spáni!

Hjólatúrar og önnur afrek á Lanzarote

Á sunnudag var KR-ingum gefið frí frá morgunsundæfingu, en í staðinn skipulögðum við hjólatúr. Farið var í gegnum fiskimannaþorpið La Santa og upp að bænum Tinajo, sem er um 7 km. hér upp af ströndinni. Það var mjög erfitt að hjóla upp á við í 26 gráðu hita, en frábært að rúlla nánast í frjálsu falli heim á leið! Daginn áður hafði ég hjólað til bæjarins Famara, en þangað átti að vera örstutt leið, kannski um 6-8 km. Kom svo í ljós að það var þrisvar sinnum það, en þrjóskan náði tökum á mér, og hjólaði ég báðar leiðir, alein! Ég verð nú samt að viðurkenna, að það hvarflaði að mér að semja við einhvern innfæddan að skutla mér til baka! Báða þessa hjóladaga, fórum við fararstjórarnir líka í einn aerobictíma á dag, -reyndar annan daginn fórum við í geggjaðan tíma sem heitir "stretch and relax", enda veitti ekki af. Daginn eftir þetta allt, ákvað ég að vera í sólarstraffi og hélt mig við lestur og inniveru. Byrjaði loksins á Draumalandi Andra Snæs, og er algerlega hugfanginn af þeirri bók.

Heilsulíf á Lanzarote

Landslagið á Lanzarote er ekki svo ólíkt því íslenska. Hraun, lágvaxinn gróður og svartur sandur. Sunddeild KR er hér í æfingabúðum í tvær vikur, alls 37 manns á norðurströnd eyjarinnar, við bæinn La Santa. Aðstaðan hér á Club la Santa ýtir öll undir heilsusamlegt líferni. Innifalið í hótelinu er ótakmarkaður aðgangur að líkamsrækt, aerobic, jóga, teygjum, spinning, boltaleikjum og boltavöllum af öllum tegundum, hjólum af öllum stærðum og gerðum, -að ógleymdum sundlaugunum! Hér er 50 m keppnislaug og að auki stórglæsileg garðlaug fyrir gesti. Heitir pottar, vatnsmeðferð, gufubað, nudd... Maturinn er svakalega góður, maður hesthúsar heil ósköp af þvílíkt fjölbreyttum mat, að það hálfa væri nóg! Biðjum að heilsa öllum heima, kíkid á okkur í webcam sem finna má á heimasídu Club la Santa!

Klaustur, írskir drykkir og dansar

Írland, eyjan græna og blauta, here I come! Fer til Írlands á kosningadag til að sitja ársfund á vegum starfsmenntastofnunar Evrópusambandsins og það er alveg á hreinu að leiðin mun liggja beina leið í búðir í Dublin áður en ég tek til við menningu og vinnu. Á sunnudaginn heimsækjum við klausturrústir í Glendalough, og á mánudag eftir vinnu verður okkur boðið í Guinness verksmiðjuna, nema hvað! Þeirri heimsókn lýkur með kvöldverði og írskri tónlist og dönsum. Eftir þetta allt verð ég æðislega hress, því ég á að stjórna vinnuhóp á fundinum á þriðjudaginn!. Flýg heim strax um kvöldið til að ná að skipta um í ferðatöskunni fyrir suðlægari slóðir á fimmtudaginn...

Metnaðarleysi Samfylkingar og kjánastrákur Béflokks

Inn um lúguna kom í dag blöðungur frá Samfylkingunni sem á stóð: "Vesturbær er frábær" -mikið rétt. Svo er þar listi með loforðum en þau eru orðin tóm, því Samfylkingin hefur engan áhuga, getu né metnað til að gera nokkuð fyrir hverfið. Þessa skoðun mína er því miður hægt að rökstyðja með algjöru tómlæti gagnvart mínum bæ, Vesturbænum. Fyrrum borgarstjóri R-listans, sem nú er í Samfylkingunni, tók t.d. sundlaugarmálið svokallaða, sem á rætur að rekja til kraftafólks í Sunddeild KR, og gerði að sínu. Notaði það á íbúafundi og lofaði öllu fögru fyrir síðustu kosningar. Síðan hefur ekkert gerst.
Alls óskylt mál eru auglýsingar Bésins-fyrir Björn Inga. Ég veit ekki alveg hvað mér finnst um að kynna oddvita flokksins sem kjána, sem er utan við sig og ósjálfbjarga. Höfðar örugglega til margra kvenna samt, svona maður sem maður gæti tekið og stjórnað. En læt ég nú staðar numið um béara og essara að sinni.
Eins og oft áður þarf ég að kjósa utankjörstaðar og vona bara að ég muni eftir því!