Of miklar upplýsingar í minningargreinum

Hafið þið lesið minningargrein og fengið á tilfinninguna að það komi fram aðeins of miklar upplýsingar um prívat mál? Ýmsar uppljóstranir um fjölskylduleyndarmál geta komið fram og ævintýralegar frásagnir eru sagðar þegar erfitt er að hemja tilfinningarnar. Undanfarin ár hefur þróunin í minningargreinaskrifum orðið sú, að fólk ávarpar stundum hinn látna eins og verið sé að skrifa viðkomandi persónulegt bréf. Þegar talað er þannig beint við látið fólk hættir tilfinningunum til að flæða óheftar og það koma jafnvel fram álasanir ef fólk er ekki sátt. Þetta er mjög sérstakt. Svo er fólk farið að skrifa minningargreinar um foreldra sína en það tíðkaðist lítið áður, þar sem nálægðin þótti of mikil. Minningargreinar ættu að vera til að mæra hinn látna, gefa ágrip af æviferli, sögu og gjörðum og ættu að vera skrifaðar í annan lið hið minnsta. En samt eru þær oft skemmtilegar og nálgast að vera reyfarakenndar, eins og greinin sem varð kveikjan að þessum hugleiðingum.

Athugasemdir

[Páll Vilhjálmsson, 6.2.2007 kl. 23:25]

Góð áminning Aðalheiður. Ég furða mig oft á því þegar minningargreinar eru skrifaðar eins og sendibréf til hins látna. Manni finnst einboðið að minningargrein er til að heiðra minninguna sem látinn einstaklingur skilur eftir hjá þeim sem eftir lifa.

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 7.2.2007 kl. 13:03]

Ég er hjartanlega sammála! Jú, oft er þar að finna aðeins of miklar upplýsingar um hinn látna. Best að biðja fólkið mitt að skrifa um mig NÚNA svo að ég geti lesið yfir, bætt við fallegu og hent út einhverju sem engum kemur við ...

[Sigurður Eðvaldsson (IP-tala skráð) 7.2.2007 kl. 18:04]

Þetta er rétt hjá þér Aðalheiður. Mér finnst það ekki við hæfi að minningagreinar séu líkt og bréf til hins látna.Mín skoðun er nú samt að það sé í lagi að koma með smá orðsendingu í greininni til þess sem látin er, eins og til dæmis þessi : Ég mun ávalt muna eftir þér hvíl í friði.

[Júlíus Valsson, 8.2.2007 kl. 20:08]

Við megum ekki alveg gleyma fornleyfafræðingunum. Þeir verða að hafa eitthvað bitastætt að moða úr í framtíðinni.

[Svala Jónsdóttir, 8.2.2007 kl. 21:37]

Hvað er þetta, heldurðu ekki að hin framliðni sitji og lesi Moggann fyrir handan? ;)

Annars hef ég skrifað minningargrein um foreldri mitt og fannst það bara allt í lagi.

[SM, 9.2.2007 kl. 21:24]

oft frekar fyndið þegar ungt fólk er að skrifa, einsog einn sem minntist jafnaldra síns og þá var honum hugleikið hversu góður hinn látni var að hafa alltaf gefið honum frítt bland í poka í sjoppunni sem hann vann í...