Munið þið eftir kasettunum?

Ég man hve merkilegt mér fannst að eignast kasettutæki með hljóðnema, en það var notað til að taka upp endalaust blaður og vitleysu sem svo var spilað aftur og aftur. Rosalega fannst okkur vinkonunum á Framnesveginum við vera fyndnar!
Ég man eftir að hafa safnað kasettum og tekið yfir þær aftur og aftur.
Ég man eftir að hafa keypt sérstaka kasettugrind í skápinn minn, til að geta raðað kasetttunum í.
Ég man eftir að hafa stillt kasettutækinu upp fyrir framan útvarpið, gjarna við Kanaútvarpið eða Lög unga fólksins, og heimtað grafarþögn þegar lög voru tekin upp.
Ég man eftir að hafa sent kasettur milli landa í stað bréfa, með blaðri og slúðri.
Ég man eftir að hafa smyglað kasettutækinu inn í Háskólabíó í rauðu íþróttatöskunni minni (sem var keypt í Sport á Laugavegi 13 og merkt búðinni) og tekið upp heilar bíómyndir, eins og t.d. Grease.
Ég man eftir þegar kasettur flæktust í tækinu og maður þurfti að losa bandið ofurvarlega til að slíta það ekki.
Ég man þegar tækninni fleygði fram, þá blandaði ég tónlist á kasettur og skírði þær nöfnum eins og "Rólegt", "Stuð" eða "Blandað", á svipaðan hátt og maður býr til spilunarlista á ipod í dag.
Ég man eftir hreinsispólunum sem maður keyrði í gegnum kasettutækið með vissu millibili.
Ég man þegar myndbandsspólurnar bættust við - hvenær ætli þeirra tími líði undir lok?!

Dagar hljóðsnældunnar taldir

Athugasemdir

[Jens Guð, 8.5.2007 kl. 23:49]

  Það kitlar upp fortíðarþrá í manni að rifja þetta upp.  Jafnframt er blóðugt að afskrifa gott kassettutæki sem kostaði 150.000 kall fyrir 15 árum.  En ég hef einfaldlega ekki notað það í 7 ár.  Myndbandsspólurnar eru svo gott sem "bæ bæ" líka.  Þeirra tími er liðinn.  Þökk sé DVD.   

[Laulau (IP-tala skráð) 9.5.2007 kl. 10:23]

Oh! já! man.

Þulirnir í lögum unga fólksins blöðruðu oftast inná í lokin!
Skemmtilegt dósahljóð á upptökunum.

Ég var sérfræðingur í að losa flækjur og ,,bjarga" teipinu.
Eins gat ég notað neglurnar til að ,,skera" í hljómplötur og laga þar með rispur.